جایگاه معلم در قرآن
قرآن در برخی از آیات به جایگاه معلّم اشاره كرده و از آن به بزرگی یاد می كند.
جایی به طریق سؤال كه می فرماید: قل هل یستوی الذین یعلمون و الذین لا یعلمون (1)یعنی بگو: آیا كسانی كه می دانند و كسانی كه نمی دانند مساوی هستند؟! (هرگز) این آیه تعریفی است بر اینكه عالمان و جاهلان هرگز مساوی نیستند و اگر فلسفۀ مساوی نبودن عالمان و غیر عالمان را در قرآن جستجو كنیم قرآن می گوید:
اوّلا: تنها عالمان هستند كه از خداوند خوف و وحشت دارند: انّما یخشی الله من عباده العلماء.(2)
ثانیاً: بعضی از مسائلی كه در قرآن به طور مثل ذكر شده اند و این مثل را جز عالمان نمی فهمند، آنجایی كه می گوید: و تلك الامثال نضربها للناس و ما یعقلها إلا العالمون(3) یعنی اینها مثلهای هستند كه ما برای مردم می زنیم و جز عالمان آن را نمی فهمنند.
امّا جای دیگر منزلت و جایگاه مؤمن عالم را با مؤمن عادی چند برابر و بزرگ می داند. آنجایی كه می فرماید: یرفع الله الذین آمنوا منكم و الذین اوتوا العلم درجاتٍ(4)یعنی «خداوند كسانی از شما را كه ایمان آورده اند بالا م برد و به كسانی كه بهره ای از علم دارند درجات بزرگی می بخشد».
پس از این آیات مشخص می شود كه معلم جایگاه ستبرگ و بزرگی دارد.
و آنها را باید پاس داشت و احترام كرد. و در واقع از آنجایی كه خداوند اوّلین معلم خود را معرفی می كند، بی احترام نسبت به معلم، بی احترام نسبت به خدا است.
(1)زمر/ 9.
(2) فاطر/ 28.
(3)عنكبوت/43.
(4) مجادله/ 11.
نظرات شما عزیزان: